Dawno nie umieszczałem recenzji książki. Nie wynika to jednak z mojego lenistwa albo alergii na celulozę (nie kupiłem także IPada:). Przez cały ten czas walczyłem z książką Clarka Aldricha – „The Complete Guide to Simulations and Serious Games”. Walczyłem nie tylko ze sporą objętością tej pozycji, ale przede wszystkim z jej zawartością. Historia ta zakończyła się jednak prawdziwym happy Endem. Zacznę od przedstawiania autora. Clark Aldrich jest światowej sławy (tzw. Guru:) twórcą aplikacji edukacyjnych. Jego portfolio składające się zarówno z gier jak i symulacji zawiera jeden z najbardziej zaawansowanych i docenionych produktów tego typu – Virtual leader, a firmowane przez niego rozwiązania możemy znaleźć u największych w sektorze publicznym i prywatnym.
Tytułowa książka, jak sam twierdzi, ma być encyklopedią dla wszystkich poszukujących informacji na temat wykorzystania „gier” w edukacji. Tak jak w każdej encyklopedii znajdziemy tutaj przede wszystkim definicje – w tym przypadku związane z budową interfejsu, mechaniką grania, planszami, postaciami, i wszystkimi innymi rzeczami, które osoby wychowane na Cywilzacji i Mortal Combat mają w małym palcu. Trzeba powiedzieć, że autor dołożył wielu starań, aby każda definicja była dokładnie wytłumaczona, poparta przykładem lub ilustracją. Problem w tym, że są to dla większości osób rzeczy tak oczywiste, że czytając je można się zanudzić na śmierć (no bo np. Save to chyba tak samo popularna funkcja jak Zamknij system i nie ma osoby, która by z niej nie korzystała). Co prawda autor zachęca do wyrywkowego czytania i „skakania” po rozdziałach (jak to w encyklopedii), ale chciałem zapoznać się z całością. „Encyklopedia” to 90% książki. Pozostałe 10%, na które sprowadzają się wstęp, komentarze do każdego rozdziału (bo definicję są podzielone tematycznie) i ostatnie 50 stron to jednak bardzo ciekawa i przydatna wiedza dotycząca gier edukacyjnych. Dowiem się z nich między innymi jak należy je kategoryzować bo często używana nazwa Serious Games to tak naprawdę tylko jedna podgrupa, taka jak Symulacje (na samej górze autor stawia nazwę Sims), poznamy techniki tworzenia „gier”, tak aby angażowały, dowiemy się jak zbierać informację zwrotną od odbiorców, jak kontrolować frustrację w grupie i zachęcić do ukończenia szkolenia jak największą jej część. Autor prezentuje także metody oceny skuteczności wdrożonego rozwiązania a wszystko poparte na końcu przykładami wdrożeń w znanych firmach, łącznie z prezentacja wyników.
Jeżeli ktoś jest nowy w tematyce gier to znajdzie w tej książce dużo niezbędnej wiedzy do poruszania się w tej tematyce. Pozostali docenią tak naprawdę tylko część „nieencyklopedyczną”, czyli niewielką część tej publikacji. Clark Alrdich prezentuje jej fragmenty na swoim blogu więc możecie sprawdzić czy jest to wiedza, której szukacie. Wystawiam tej książce ocenę 3+ (2 za encyklopedię i 5 za pozostałą część:)
